چگونه آونگ وجودمان را متعادل کنیم؟!

آونگ چند خاصیت جالب دارد:
یکی از خواص آن این است که بستگی به این دارد که شما از کجا شروع کرده باشید.
یکی دیگر از خواص آونگ این است که از هر طرف حرکتش دهیم، زمان رفت و برگشت آونگ به طول سیم یا آویز بستگی دارد. به میزان بالا و پایین بردن بستگی ندارد.

آونگ می­‌تواند در زندگی برای ما یک درس آموزنده بدهد:

اگر من فکر کنم با خشونت می­‌توانم مسائلم را حل کنم، واکنشش در طرف دیگر، هرج‌­و­مرج خواهد بود. اگر زیاد سخت بگیرم، از طرف دیگر شل و از هم جُدا خواهد شد. از طرف دیگر بیش از حد بی‌توجه بودن موجب می‌شود کارها به هم ­بخورد.
اگر در زندگیمان به مشکلی برمی­‌خوریم، به خاطر داشته باشیم، ممکن است با شدت برخورد کردن، کمک کند که ظاهراً بتوانیم بر آن بحران غلبه کنیم، اما راه حل درستی نیست و بازتاب آن را در آینده خواهیم دید.

همیشه راه حل نیاز به متانت، سنجیدگی، فکر، تجربه و آموزش دارد.

خیلی ساده است، وقتی یک جایی خیلی شلوغ است، با یک تیر هوایی همه بروند سر جای خود بنشینند، اما این سکوت نیست؛ بلکه ترس است.

خانواده­‌ها یا شرکت­‌هایی که با ترس اداره می­‌شود، باید منتظر باشند که این دیوار ترس و سرد به‌طوری شکسته شود و هرج‌ ­و­مرج شود.

اگر در زندگی‌تان خیلی منظم هستید و همه چیز را کنترل می­‌کنید، بدانید که روزگاری می­‌رسد که سد شکسته­ خواهد شد و همه چیز به هم خواهد ریخت. زندگی متعادل زندگی‌­ای است که نوسانش قابل قبول است.
توجه کنید که طول رفت و برگشت، یکسان است. یعنی وقتی مجبور به استفاده از خشم و زور و تهدید باشیم، نشان‌­دهنده آن است که تدبیر ما درست نبوده است.
اگر هم خیلی بی‌نظم عمل کنیم، باز به جایی خواهیم رسید که‌ مجبوریم استبداد به خرج دهیم.

تعادل حقیقی، تعادلی است که آدم در وسط و کمی این سمت و آن سمت باشد. نوسانش هم قابل قبول خواهد بود. اگر جامعه یا شرکتی یا خانواده‌­ای و یا حتی فردی، در زندگی بحران زیاد دارید این نشان می­‌دهد که: (طبق قانون آونگ) شما در عدم تعادل، تصمیم­‌گیری و زندگی می­‌کنید.
اگر خیلی بالایی، آرام آرام پایین بیا و پایین‌­تر رهایش کن. حالا این سیستم می­‌تواند بپذیرد، اگر در زندگیت خیلی فشار و کنترل هست (چه شرکت، چه خودت و…) متعادل­‌تر باش و در این حالت به نوسانات شدید دچار نخواهید شد.

قانون آونگ، درسی است که ما در تمام مراحل زندگی می­توانیم از آن استفاده کنیم.

دورۀ یکساله «بیزینس کوچینگ»

شما دیده­‌اید کشورهایی که دائماً حکومت عوض می­‌کنند و مدام انقلاب می­‌شود (البته این اتفاقات، امروزه کمتر پیش می­‌آید) یکی از دلایلش عدم رعایت قانون آونگ است.

اگر در خانواده خیلی نوسان دارید، بدانید که در عدم تعادل زندگی می‌­کنید. اگر خیلی فشار وارد شد، یادتان باشد واکنش تند و سریع و پر از خشم به ضرر شما و همه­‌ی اشخاص در آن سیستم خواهد شد.

در حد وسط نوسان کنید.

مثلا اتفاقی رخ می­‌دهد، شما می­‌توانید تحمل کنید. اما اگر آماده­‌اش نباشید و پیش‌آمدِ پراسترسی اتفاق افتد، خواهی­‌نخواهی به این طرف و آن طرف خواهید افتاد.

پیشنهاد می‌کنم که:
به جای واکنش صرف، بایستیم و فکرکنیم و از بقیه کمک بگیریم. نگوییم مقصر دیگرانند، این حرف‌ها را کنار بگذاریم و مسئولیت بپذیریم.

من چه کنم که آونگ زندگی‌ام در تعادل باشد و برای خود و دیگران ایجاد اعتماد کند؟
کسی که یک شب خیلی پول دارد و شبی دیگر فقیر است، دیگران در وام دادن به او هراسناک هستند. کسی که از لحاظ اخلاقی، یک بار آن‌قدر خشمگین می‌­شود که سنگ را خرد می‌­کند و چند لحظه بعد، مثل موم نرم و باگذشت و صمیمی می‌­شود، مورد اعتماد مردم نخواهد بود. نمی­‌توان گفت که او بی­‌ظرفیت است، بلکه دلیل این رفتار او، حرکت در عدم تعادل است. به همین خاطر است که توصیه می­‌شود:

هنگام خشم، تصمیم نگیریم و تنبیه نکنیم. چون موقع خشم، خشم است که تصمیم می­‌گیرد و به عواقبش فکر نمی­‌کند.

مثلاً اگر از فرزندتان خشمگین می­‌شوید، کمی صبر کنید، یک لیوان آب بخورید، کمی قدم بزنید و وقتی خشم‌تان فروکش کرد، سنجیده با او حرف بزنید و به خودتان و فرزندتان صدمه نزنید.
مردی که ناگهان خشمگین می­‌شود و می­‌گوید که زنم را سه­ طلاقه می­‌کنم، یا زنی که به یک باره خشمگین شده، خانه و همسر را رها می­‌کند، جز آه سرد و پشیمانی چیزی به جا نمی­‌گذارد.

طبیعی است که به هنگام خشم، از ارضای خشم‌ام خوشحال و راضی باشم اما این انتقام سودی ندارد؛ چون به انتهای سمت منفی و نامطلوب کشیده می‌شوم. و بعد ناگهان همه را می­‌بخشم!

دورۀ یکساله «بیزینس کوچینگ»

بیایید با هم تمرین کنیم که:

وقتی می­‌خواهیم تصمیمی بگیریم، هر گاه فشار عظیمی در خود احساس کردیم که مثلاً باید از شخصی انتقام بگیریم، یا چیزهایی شبیه به این، به خود بگوییم که:
«من اکنون در انتهای یک سمت از آونگ به سر می­برم».
آرام باشیم، نفس عمیقی بکشیم و از کسی بخواهیم ما را کنترل کند و صحنه را ترک کنیم.

این کارها مستلزم تمرین­‌ها، کلاس‌­ها یا شرکت در سمینارها یا دانلود برنامه‌های مربوطه است. من خودم آدمی بودم که یا پرخاشگر بودم یا گوشه­‌گیر و منزوی، اما با کمک مربی­‌ها و آموزش خوب و البته خواست خدا، به جایی رسیدم که به آدمی نسبتاً متعادل تبدیل شدم.

تحقیقات روان­شناسی نشان داده که وقتی انسان هیجان‌­زده می­‌شود(چه مثبت و چه منفی، چه عاشق و چه عصبانی، چه بدت بیاید و چه خوشت بیاید) عقل و خرد او به یک سوم افت پیدا می­‌کند. مثلاً اگر ما ۱۸۰ درجه­‌ی IQ داشته باشیم و جزء نوابغ باشیم؛ وقتی هیجان‌­زده شویم، ضریب هوشیمان به ۶۰ می‌رسد(ضریب هوشی نرمال، ۱۰۰ است) یعنی مثل یک آدم کُند ذهن تصمیم می­‌گیریم!

خونسردی، داشتن آرامش و متانت راه زندگی کردن است.

همسرمان و یا فرزندمان و یا خودمان را تهدید نکنیم (مثلاً اگر این دفعه قبول نشدم، خاک بر سرِمن!…نه!!! بلکه اگر قبول نشدم، راه دیگری را می­‌روم….یا اگر حرف مرا گوش کردی که هیچ اما اگر نه، که…!) در این‌حالت آرامش زندگی‌تان به‌هم می­‌ریزد. نفسی آرام و عمیق بکشید. به‌خودتان یادآوری کنید که عصبانی هستم؛ وقتی آرام شدم، تصمیم می­‌گیرم.

زنی که هر روز تهدید به طلاق شود، یا خانمی که شوهرش را تهدید به قهر و ترک کردن می­‌کند، زندگی مشترک متعادلی نخواهند داشت. اگر من هر روز کارمندم را تهدید به اخراج کنم، دیگر محیط کار متعادل نیست. پر از ترس و ارعاب است. همه سعی می­‌کنند خودشان را طوری پنهان کنند یا از چنین سیستمی بیرون روند. اگر هم بمانند، دیگر به خوبی و با عشق و علاقه کار نمی­‌کنند بلکه همواره حواسشان به این است که آونگ به آن‌ها برخورد نکند!

همیشه آرامش و تعقل نتیجه­‌بخش است.

هرگونه اقدام ناشی از خشم و نفرت(ولو حق با من باشد) عقل و هوش و تشخیص مرا به یک سوم کاهش می‌­دهد و هرچند ممکن است به طرف مقابل لطمه­‌ای بزند، ولی نتیجه ندارد و در نهایت به ضرر صاحب خشم است.

بیایید آونگ‌­های وجودمان را متعادل­‌تر کرده و کاری کنیم که مردم، دنیا و خودمان به خودمان اعتماد کنیم. کاری کنیم که مردم بتوانند روی ما سرمایه‌­گذاری کنند و ما را قابل تحمل بدانند.

راه‌حل نهایی باید راه متعادلی باشد تا هم من و هم شما و هم دیگران خوشحال باشند.
می­‌رویم که آونگ­‌های وجودمان را متعادل و آرام کنیم و این آرامش و متانت را به زندگی خودمان و دیگران سرایت دهیم.